Wypadki przy pracy i odpowiedzialność karna przedsiębiorstw: znaczenie OMM.

W odniesieniu do przepisów o zapobieganiu wypadkom Sąd Najwyższy potwierdził, że pracodawca musi sprawdzać, czy podmiot podlegający czynnościom nadzorczym przestrzega przepisów prawa oraz tych, które zostały mu powierzone. Wynika z tego, że jeżeli przy wykonywaniu pracy ustali się praktyka sprzeczna z prawem, która może wiązać się z niebezpieczeństwem dla pracowników, w przypadku odniesienia obrażeń przez pracownika, postępowanie pracodawcy, który nie dopełnił szkolenia i informacji obowiązków pracownika i który pominął jakąkolwiek formę nadzoru i interwencji na czas w związku z ustaloną nieprawidłową praktyką, integruje przestępstwo wynikające z zaniedbania, pogłębione przez naruszenie Dekretu Legislacyjnego 81/2008.
Sekcje Zjednoczone sprecyzowały, że koncepcje interesu i korzyści przewidziane w Dekrecie Ustawodawczym 231/2001 w celu przypisania spółce odpowiedzialności karnej za przestępstwa związane z zawinionymi zdarzeniami muszą koniecznie odnosić się do zachowania, a nie do przestępstwa. To jedyna interpretacja odpowiadająca woli ustawodawcy, którą można wywnioskować z zaliczenia przestępstw nieumyślnego spowodowania śmierci i niedbalstwa jako jedynych przestępstw bazowych odpowiedzialności podmiotu: wyraźnie nie odpowiadają one interesowi firmy, lub nie dawać jej korzyści, nawet jeśli firma mogłaby osiągnąć zysk, na przykład poprzez zaoszczędzenie kosztów w celu przestrzegania przepisów zapobiegawczych, których naruszenie spowodowało wypadek.
W przypadku przestępstw związanych ze zdarzeniem zawinionym finalizm postępowania jest zgodny z niedobrowolnym charakterem zdarzenia wywołującego szkodę, pod warunkiem zapewnienia, że zachowanie, które spowodowało obrażenia lub wypadek zostało zdeterminowane wyborami odpowiadającymi interesom podmiotu lub miał na celu uzyskanie przewagi. .
Dla podmiotu istnieje korzyść, gdy osoba fizyczna działająca w imieniu podmiotu, nawet jeśli nie chce, aby doszło do śmierci lub uszkodzenia ciała pracownika, systematycznie łamała zasady prewencji i w związku z tym wdrożyła politykę firmy, która jest nieuważny na bezpieczeństwo pracy, pozwalający na obniżenie kosztów, a w konsekwencji maksymalizację zysku.