Właściwość sądu wojskowego i sądu powszechnego

Jak rozwiązywany jest konflikt w sprawie konkursowej

przestępstwa formalne?

Skonsultowano się z Sądem Kasacyjnym w celu rozstrzygnięcia pozytywnego konfliktu jurysdykcji – kiedy kilku sędziów uważa się za kompetentnych w tej samej sprawie – podniesionego przez sędziego do wstępnego śledztwa w sprawie Cosenzy, namawianego przez oskarżonych wezwanych do odpowiedzi za zbrodnie fałszywe ideologiczne popełnione przez funkcjonariusza publicznego, o którym mowa w art. 479 kk oraz z naruszona dostawa pluri-obciążonych na podstawie art. 47 i 120 kopii na minutę.
GIP wskazał, że przeciwko oskarżonym wniesiono wniosek o wniesienie oskarżenia w związku z tymi samymi faktami przed Sądem Wojskowym w Neapolu oraz że w przypadku formalnego konkursu kompetencja do poznania przestępstwo wojskowe to zależy od sędzia wojskowy podczas gdy al sędzia zwyczajny odpowiedzialna jest wiedza o zbrodni pospolitej.

Fakt:

Dwóm funkcjonariuszom publicznym obsługującym radiostację mobilną Karabinieri Operative i Radiomobile Nucleus zostało oskarżonych o niepowiadomienie o wcześniejszym powrocie do centrum operacyjnego i zamieszczenie nazwisk osób skutecznie kontrolowanych w załączniku do nakazu służby, ale w miejscach i czasie innych niż wymienione.
Na rozprawie wstępnej ustalono, że obaj oskarżeni czekali na wniosek prokuratora przy Sądzie Wojskowym w Neapolu za przestępstwo naruszenia przesyłki wielokrotnej w konkurencji.

Sąd Najwyższy zwraca uwagę, że z zarzutów obu postępowań wynika istnienie związku powiązania ze względu na formalną zbieżność przestępstw z art. 12 let. b) kp, jako obiektywne elementy zachowania wprowadzone przez oskarżonego, znajdują odzwierciedlenie zarówno w art. 479 kodeksu karnego. ile w?'sztuka. 120 akapity 1 i 2 cpmp pogarsza art. 47 ust. 2 cpmp.

Orientacja Sądu Najwyższego:

Sąd Najwyższy w swojej ocenie wychodzi od art. 103 ust. 3 Konstytucji, co do której każde naruszenie wojskowego prawa karnego, przestępstwo integralne, naruszające interesy administracji wojskowej i popełnione przez osobę do niej należącą, należy do wyłącznej jurysdykcji wojskowego organu sądowego.
Ta ogólna zasada musi być koniecznie skoordynowana z art. 13 ust. 2 kpk, co do którego w przypadku związku przestępstw, jurysdykcja należy do sędziego powszechnego również w odniesieniu do zbrodni wojskowej, o ile przestępstwo pospolite jest poważniejsze według kryteriów art. 16 ust. 3 pp.

Podczas gdy w innych przypadkach jurysdykcja zwykła i wojskowa pozostają odrębne, w wyniku czego wiedza o przestępstwach wojskowych należy do sędziego wojskowego, a w przypadku przestępstw pospolitych do sędziego powszechnego.
Jedynym warunkiem jest to, że z jednej strony przestępstwa są kwestionowane w toczącym się postępowaniu, które nie zostało jeszcze określone nieodwołalnym wyrokiem, a z drugiej strony w toku dochodzenia wstępnego nie wydano nakazu oddalenia dotyczącego zwykłego przestępstwa, co sprawiłoby, że połączenie będzie działać.

W celu rozstrzygnięcia konfliktu jurysdykcji między sędzią wojskowym a sędzią powszechnym Sąd Najwyższy, po ustaleniu związku między spornymi zbrodniami, musi również ocenić, w pełnej autonomii i uznaniu, prawidłowość kwalifikacji prawnej faktu historycznego w jego kryminalnym charakterze. elementy zachowania, zdarzenia i związku przyczynowego, przypisane odpowiednio przez sędziego zwyczajnego i przez sędziego wojskowego.
Przyjmuje się, że weryfikacja powagi przestępstwa opiera się na sprzeciwie sformułowanym przez Prokuratora Generalnego, chyba że istnieją dostrzegalne od razu błędy, których Sąd nie może odstąpić od modyfikacji.

Orzeczenie Sądu Najwyższego:

Sąd Najwyższy zauważa, że w przypadku dwóch funkcjonariuszy publicznych służących w radiotelefonii ruchomej Carabinieri Operative i Radiomobile Nucleus nie ma przepisu o umorzeniu procesu o przestępstwo niewojskowe i warunków zmiany kwalifikacja faktów prawidłowo sformułowanych przez prokuratora.
W związku z tym, z uwagi na wyższe granice prawne możliwej do wymierzenia kary, większa waga przestępstwa, o którym mowa w art. 479 kk zakwestionowanego w postępowaniu toczącym się przed Sądem w Cosenza, do którego należy również wiedza o zbrodni wojskowej, zgodnie z zasadą ustanowioną w art. 13 ust. 2 pp.

Możesz być na bieżąco z aktualnościami prawnymi za pośrednictwem naszego bloga