fbpx

Oburzenie na urzędnika publicznego

oltraggio a pubblico ufficiale

Oburzenie na urzędników publicznych: zdekryminalizowane, ale nie za bardzo

Dziś czeka nas sprawa leczona przez naszą firmę

 

Walizka:

Pani S., zdrowie społeczne operatora, został oskarżony o popełnienie przestępstwa, o którym mowa wsztuka. 341-bis kodeksu karnego bo w miejscu publicznym i w obecności kilku osób obrażał honor i prestiż funkcjonariusza publicznego Straży Miejskiej podczas swojej działalności instytucjonalnej groźbami i obelgami.

Proces:

Na pierwszej rozprawie przed jednoosobowym sędzią obrona pozwanego powołała się na nieważność wyroku skazującego w sprawach karnych, opierając się na wyroku Trybunału Konstytucyjnego, który usankcjonował konstytucyjną bezprawność art. 460 kodeks postępowania karnego w części, w której nie zawiera zawiadomienia oskarżonego o prawie dostępu, poza obrzędami alternatywnymi, także o zawieszeniu postępowania probacyjnego.

Obrona pozwanego zarzuciła, że skoro jest to tzw. postępowanie „monitorio”, to prawa obronne pozwanego/oskarżonego są już skompresowane, tak że przez pominięcie tego zawiadomienia są oni dalej naruszani również w świetle zasad dyktowanych przez Europejski Trybunał Prawa (EKPC) .

Pozwana przypomniała również, na poparcie swoich argumentów obrony oraz w obliczu skarg Prokuratora Generalnego, który wnosił o oddalenie sprzeciwu z uwagi na doręczenie dekretu przed wyrokiem ww.'sztuka. 2 pkt 4 kodeksu karnego” w sprawie dziedziczenia ustaw w czasie, na mocy którego, jeżeli prawo z czasu popełnienia przestępstwa znieważenia funkcjonariusza publicznego i kolejne są różne, stosuje się to, którego przepisy są korzystniejsze dla sprawcy.
Pojedynczy sędzia słusznie zdecydował o wyznaczeniu pozwanej terminu, aby została poinformowana o prawie dostępu do zawieszenia postępowania w zawieszeniu.

Co mówi Trybunał Konstytucyjny:

Zawiadomienie oskarżonego o możliwości ubiegania się o wykonanie obrzędów alternatywnych stanowi istotną gwarancję korzystania z prawa do obrony i sankcjonowania nieważności na podstawie art. 178 § 1 lit. e) kpk w przypadku zaniechania przepisanego wypowiedzenia, znajduje uzasadnienie przede wszystkim w nieodwracalnej utracie prawa do żądania obrzędów alternatywnych, jeżeli dla żądania został ustalony termin pod rygorem przepadku.

Sędzia Prawa uściśla, że w przypadku przewidywanego terminu złożenia wniosku o wykonanie czynności zastępczych w odniesieniu do fazy procesowej, tak że brak lub niewystarczalność względnego ostrzeżenia może przesądzić o nieodwracalnej utracie prawa dostępu do niego, naruszenie zasady proceduralnej które wymaga dokładnego zawiadomienia oskarżonego o jego wydziale, którego brak pociąga za sobą naruszenie prawa do obrony.

Wypracowany przez Trybunał zbiór zasad dotyczących uprawnień obronnych na żądanie obrzędów specjalnych nie może nie mieć zastosowania do nowego Procedura testowa aby umożliwić oskarżonemu prawidłowe rozstrzygnięcie w swoich wyborach obronnych, a zatem konieczne jest, aby został poinformowany o prawie do żądania tego.

Ponadto w postępowaniu na mocy dekretu termin na złożenie wniosku o zawieszenie jest przewidziany w odniesieniu do wyroku i odpowiada terminowi wniesienia sprzeciwu, nieuwzględnienie wśród wymogów dekretu karnego skazującego zawiadomienie, takich jak: przewidziane w art. 460 § 1 lit. e) kpk, prawo oskarżonego do żądania próby polega na naruszeniu prawa do obrony oraz naruszeniu art. 24 ust. 2 Konstytucji.

Pominięcie tego ostrzeżenia może bowiem spowodować nieodwracalny uszczerbek, w którym oskarżony sprzeciwiając się dekretowi, nie będąc zawiadomionym, złożył kwestionowany wniosek dopiero na rozprawie, a więc z opóźnieniem.

Wynik wyroku:

Po otrzymaniu nowego zawiadomienia o prawie do wnioskowania o próbę, oskarżony postanowił nie korzystać z instytutu i kontynuować rozprawę.
Ponadto w trakcie wstępnego śledztwa ci sami funkcjonariusze Straży Miejskiej, którzy interweniowali, po wyniku przesłuchania świadka, nie byli w stanie z absolutną pewnością zidentyfikować pani S. jako sprawcy przestępstwa znieważenia funkcjonariusza publicznego.
W wyniku kolejnych nowych zawiadomień i kolejnych odroczeń rozpatrywania sprawy wyznaczono termin przedawnienia, na który orzeczono, że oskarżony nie powinien być ścigany z powodu przedawnienia przestępstwa.

Możesz być na bieżąco z aktualnościami prawnymi za pośrednictwem naszego bloga

Bądź z nami na bieżąco, śledź nas dalej Instagram & Facebook

pl_PLPolski